خیلی  از مردم هنوز هم طرز پخت گوشت رو به شیوه که ویتامین ها  ان از بین نرود را نمی داند

 واین با عث بروز سرطان میشود

 روش پخت آب‌پز و بخارپز کالري کمتري نسبت به انواع ديگر دارد ضمن اينکه آهن و روي در گوشت با انواع پخت، تغيير زيادي نمي‌کنند و معمولا در انواع روش‌هاي نام برده، محفوظ مي‌مانند"

گرداوری"بروز نویسان

مطالبی که در ادمه مطلب وجود دارد توسط گوگل ترجمه شده ولی از یکیمطالب  از بزرگترین سایت های خارجی می باشد

هستند بسیاری از غذاهای خوشمزه که  می تواند شما را به پوستی زیبا تر نزدیک کنند، و از جمله خوردن برخی از آنها در برنامه غذایی  ضروری است. هنگامی که شما یک پوست سالمو جوان تازه،دارید  مهم نیست چند سالتان است. غذاهای هر روز شما نقش مهمی در سلامت پوست  و همچنین سلامت کلی خوددارند.  امیدوارم، این10 لیست از  مواد غذایی برای خوردن به شما کمک خواهد کرد تا پوست خود را سالم و جوان نگه  دارید.

 سایت فرانسوی سلامت به نوشته فارس" درباره لاغری در مقاله‌ای نوشت: یکی از موادغذایی که باعث کاهش وزن می‌شود سرکه سیب است؛ این ماده غذایی یک مهار کننده طبیعی اشتهاست.

سرکه سیب، سموم بدن را از بین می‌برد، به هضم غذا کمک می‌کند، میزان قند را تنظیم می‌کند، گلو درد را تسکین می‌دهد، ضد عفونی کننده است و با باکتری‌ها مقابله می‌کند؛ ضمن اینکه خواص ضد پیری دارد و برای پوکی استخوان موثر است.

طرز تهیه نوشیدنی لاغری:

در یک بطری 200 میلی‌لیتر آب گرم بریزید و 2 فنجان سرکه سیب به آن اضافه کنید، برای کاهش طعم و مزه سرکه، 2 فنجان عسل (برای بیماریان دیابتی توصیه نمی‌شود) به آن اضافه کنید؛ برای بهتر شدن طعم این نوشیدنی آب پرتقال بدون شکر (اختیاری) اضافه کنید و در آن را ببندید.

این نوشیدنی را 3 بار در روز و 30 دقیقه قبل از صرف هر وعده غذایی به مقدار یک لیوان بزرگ بنوشید.

توصیه‌ها:

ظرف خود را هیچوقت از غذا پر نکنید.

آرام غذا بخورید.

ورزش روزانه به طور منظم فراموش نشود.

میوه و سبزیجات روزانه فراموش نشود.

برای میان وعده‌ها حتماً میوه و آجیل بخورید.

در طول روز آب و چای گیاهی مانند چای رازیانه و چای سبز بنوشید.

افرادی که از ورم معده رنج می‌برند نباید سرکه سیب بخورند.

بعد از هر بار مصرف سرکه سیب فراموش نکنید دندان‌ها را بشویید.

قبل از شروع این برنامه لاغری با دکتر خود مشورت کنید.

افرادی که زخم معده دارند از نوشیدن سرکه سیب اجتناب کنند.

یک روانشناس گفت: بی اشتهایی روانی حالتی است که در آن فرد به کلی اشتهای خود را به غذا از دست می‌دهد و هیچ نوع علاقه‌ای به تغذیه نشان نمی‌دهد.

علی سلیمانی اظهار کرد: معمولاٌ کودکان در سال دوم زندگی این اختلال را تجربه می‌کنند. کودکان مبتلا به این

عارضه معمولاٌ کودکانی شاد و با نشاط ولی اندکی عصبانی هستند که اشتهای خوبی ندارند و به طور ناگهانی از قبول هر نوع خوراکی خودداری می‌کنند. این کودکان فقط به خوردن آب اکتفا کرده و گاهی نیز با کمی نان خالی خود را سرگرم می‌کنند.

این روانشناس ادامه داد: در نتیجه بروز این حالت در کودکان، در ظرف چند هفته کودک رنگ پریده و لاغر می شود. در این حالت اگر به کودک غذا داده شود به محض صرف غذا حالت استفراغ به او دست می‌دهد. این عارضه در پسران کمتر دیده می‌شود و 85 تا 95 درصد مبتلایان را جنس مؤنث تشکیل می‌دهد.

سلیمانی، درباره علایم بالینی این حالت اظهار کرد: لاغری شدید و رنگ پریدگی، فشار خون پایین، ضربان قلب کند و نرمی موها، سردی و کبودی دست و پا، تاخیر در بلوغ، احساس ناراحتی در شکم، خجالتی، فروتنی و مضطرب بودن و احساس گناه بر اثر خوردن غذا از جمله علایم این حالت در کودکان دارای اختلال است.

وی تصریح کرد: مادر، فرزند خود را مجبور می‌کند که غذا بخورد و حتی زمانی که طفل به غذا تمایلی ندارد، روی او فشار می‌آورد. در کودک، عوارض عصبی بروز می‌کند و کودک می‌کوشد از طریق بستن دهان و نخوردن غذا از مادر خود انتقام بگیرد و سرانجام این جدال به بی‌اشتهایی روانی خواهد انجامید.

سلیمانی بیان کرد: تعدادی از پژوهشگران علت بی‌اشتهایی روانی را اختلال زیستی و نقص اساسی در کار هیپوتالاموس می‌دانند. تعدادی نیز بی‌اشتهایی روانی و گرسنگی را عامل ایجاد نقص در کار هیپوتالاموس می‌دانند.

وی تصریح کرد: مادرانی که در سنین بالاتری بچه‌دار می‌شوند، انتظار دارند که کودک آنها مانند یک انسان فهمیده و بزرگسال عمل کنند. همچنین مادرانی که غیر از موقع غذا فرصت دیگری برای ابراز محبت به کودکان خود ندارند و یا مادرانی که به علت گرفتاری اجتماعی وقت زیادی را در خارج از منزل می‌گذرانند و در نتیجه فرصت ابراز محبت کافی نسبت به کودکان را پیدا نمی‌کنند عاملی برای ایجاد بی‌اشتهایی در کودکان به شمار می‌رود.

سلیمانی ادامه داد: جدا شدن مادر از کودک یا غیبت مادر از خانواده و سابقه فامیلی می‌تواند از دیگر عوامل ابتلا به این اختلال در کودکان باشد.

وی با اشاره به اینکه درمان این گونه افراد طی 2 مرحله انجام می‌شود، خاطرنشان کرد: گروهی پیشنهاد می‌کنند که این‌گونه بیماران باید در بیمارستان بستری شوند، رژیم غذایی کالری‌دار داشته باشند و از داروهای ضد افسردگی مانند تریپ تیزول و لارگاکتیل که اشتهاآور هستند و همچنین انسولین برای زیاد کردن اشتهای آنها استفاده کرد. در موردی که والدین عامل اصلی ایجاد بی‌اشتهایی هستند، پیشنهاد می‌شود که بیمار از خانواده جدا شود و در موقع جدایی کودک از خانواده مورد بررسی روانی قرار گیرد.

این روانشناس یادآور شد: با اعمال شیوه‌های مختلف درمانی از جمله شولتزتراپی و یا شیوه‌های دیگر به بیمار تلقین می‌کنند که آرام باشد و تصور کند که مشغول خوردن غذا است و به تدریج به طریق خیالی حساسیت فرد را به غذا تقلیل می‌دهند.

منبع"ایسنا